Gewoon ff lekker janken

Bij een nieuwe opname op onze afdeling vanuit het ziekenhuis of wellicht direct vanuit huis via de crisisdienst, is er vaak ook een overbelaste mantelzorger in het spel. Ook voor de mantelzorger is een dergelijk opname een emotionele gebeurtenis. Ze houden zich altijd erg groot voor deze broeder met de rode schoentjes maar mijn advies is altijd: gewoon ff lekker janken.

Niet zonder uitzondering zien de mantelzorgers de opname van hun naaste op onze verpleegafdeling vaak als een verloren strijd. Mijn zorg was onvoldoende dus niet moet mijn man, vrouw of vader, moeder opgenomen worden in een verpleeghuis. Anderzijds is het vaak ook een opluchting dat er nu een ‘oplossing voor de situatie’ is, die ze vaak te lang hebben laten voortbestaan. ‘Achteraf totaal verkeerd ingeschat’ is ook een veel gehoorde uitspraak. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en geen enkele situatie is hetzelfde.

Eén van onze laatste opnamen op de afdeling betrof een oudere dame die gezien haar gezondheidssituatie niet meer zelfstandig thuis kon wonen. Na een lange periode van ziekenhuis in en uit, gerevalideerd in verpleeghuizen en zelfs inwonend bij haar eigen kinderen, was de rek er helemaal uit. Overbelaste mantelzorg en een kwetsbare dame die het zo graag anders had gezien dan een opname in een verpleeghuis. Toch was er berusting tijdens het opname gesprek. het is wel goed zo. Ik leg mijn zorg in jouw handen zo kwam men geruststellend over.

Oog voor de mantelzorger

Kan ik nog wat voor u betekenen vroeg ik aan de mantelzorger toen we samen de oudere dame op bed hadden gelegd om te rusten. Voor mij? vroeg ze verrast. Nee joh, het gaat wel hoor. Even de emotie wegslikken en dan gaan we weer zei de vrouw dapper en stoer. ‘Thuis gewoon ff lekker janken’ merkte ik stilletjes op. Janken? ja dat zou wel eens lekker zijn maar ik kan het volgens mij niet meer. Ze zat er zichtbaar erg doorheen en gezien de voorgeschiedenis was dit zeker niet vreemd.

We maakten een praatje over vroeger, over nu, het weer en de boodschappen. Nee hoor mevrouw de mantelzorger, ik prik er vast niet doorheen dat u vol opgekropt verdriet zit 🙂

Houdt u van muziek vroeg ik haar rustig. Ja, op zich wel antwoorde ze wat aftastend. Ik vind het heerlijk om een trauma weg te janken met pakkende muziek vervolgde ik. Gewoon ff lekker janken. Alleen in een leeg huis (zoals bovenstaande foto) maar soms ook gewoon met lieve mensen om mij heen. Ze keek mij vragend aan en vroeg me voorzichtig welke muziek ik dan bedoelde. Klaar om te janken? vroeg ik haar. Ik wil het zo enorm graag proberen want mijn emotie zit totaal helemaal vast antwoorde ze.

Een emotioneel geheel

Ik pakte een briefje en schreef het volgende voor haar op: YouTube: 15 Year Old Emma Kok Sings Voilà – André Rieu, Maastricht 2023 (official video)

Ik gaf haar het briefje en zei dat ze naast de muziek ook vooral goed naar de clip moest kijken. De combinatie maakt er een prachtig emotioneel geheel van. Ik kreeg eerlijk gezegd niet de indruk dat deze dame bij thuiskomst direct zou gaan zoeken op YouTube maar dat had ik duidelijk verkeerd ingeschat. De volgende ochtend ontving ik een erg lieve email met vooral veel dank. Gewoon ff lekker janken, een hele avond lang…

Ik doe het ook met regelmaat vanuit mijn luie stoel. YouTube op TV, geluid standje pittig en gaan. Houden jullie het droog bij dit nummer en het zien van deze clip? Volgens mij kan je ook prima je tranen laten gaan zonder dat je een trauma hoeft te verwerken 🙂