Helemaal klaar met examens en opdrachten!
Opgelucht, dankbaar en vooral trots! Ik denk dat dit de lading wel als beste beschrijft. Ik ben vanaf nu helemaal klaar met examens en opdrachten! Vandaag zijn mijn laatste examens afgerond en afgetekend en kreeg ik een bovenste beste eindbeoordeling waar ik trots op mag zijn.
Morgen mag ik alles inleveren op school en na een eindbeoordeling door de examencommissie zal uit eindelijk mijn diploma worden aangevraagd. De diploma-uitreiking staat gepland op vrijdag 3 februari 2023. Ja, dat duurt inderdaad nog wel even maar het maakt mij nu niet zo heel veel meer uit.
De 4-jarige opleiding MBO Verpleegkundige zijn voorbij gevlogen en wat is er in vier jaar tijd zo enorm veel gebeurd! Van helemaal niks geen kennis van de zorg naar een volwaardige verpleegkundige. Dat was een bizarre carrière switch maar wat passen de puzzelstukjes toch o zo mooi in elkaar. Wat is het toch prachtig om in de ouderenzorg te werken, wat is het soms toch enorm zwaar maar ook elke keer weer zo enorm dankbaar.
Dankbaar ook voor alle steun die ik mocht ontvangen van mijn directe collega’s. Mijn eerste stappen in de zorg in het zorghuis Dr. W. Drees waren bijzonder en intens, het eerste jaar in Houtwijk met de komst van Corona waren slopend, mijn derde jaar op de revalidatieafdeling Parel was een geschenk qua team en verpleegtechnische handelingen en dit laatste jaar was zo enorm rommelig dat ik ook echt enorm opgelucht ben dat alle formaliteiten nu echt achter de rug zijn.
Het is zo bijzonder snel gegaan die 4-jarige studie. Het eerste leerjaar 2 dagen naar school en daarnaast 21 uur op de werkvloer, de drie jaren daarna was het een enkele dag school in de week en 24 uur op de werkvloer. Dat klinkt in uren wellicht niet vele maar in de praktijk was dit soms een pittige opgave. Zeker in de periode van heftige Corona en o.a. online onderwijs. Een zware tijd voor iedereen in de eerste en tweede golf. Zelf flink ziek geweest, jongste zoon van 3 erg ziek, vrouwlief ernstig ziek naar het ziekenhuis… Cliënten vanuit het niets binnen 24 uur zien overlijden met het schuim op de mond… Het heeft diepe, diepe indruk gemaakt.
Mijn rust en empathie bleken goud waard, net als mijn rugzakje levenservaring en het zijn van ‘een man op leeftijd’. Andersom kwam ik in een warm bad terecht als het gaat om collega’s. Even hartelijk en zorgzaam. Soms samen even een traantje wegpinken maar vooral ook veel lol. Ik heb bijzondere mensen leren kennen en sommige blijven mijn leven lang in mijn hart zitten. Geweldige collega’s, maar ook een aantal bijzondere cliënten over de jaren heen. Soms wordt je simpelweg geraakt door mensen.
Ik heb daardoor nog verhalen genoeg te schrijven 🙂
Vanaf volgende week gaat het vizier op wat komen gaat. Waar sta ik na 3 februari, wat wil ik zelf en welke functie ambieer ik. Waar wil ik over 5 jaar staan en dat soort hersenspinsels. Voor mezelf wil ik hier voor 19 december duidelijkheid over verschaffen. Daarna wil ik genieten van twee welverdiende weken vakantie.
Maar voor nu helemaal klaar (maar ook echt! 🙂 ) met examens en opdrachten. De 4-jarige opleiding verpleegkundige is afgerond en het is vanaf nu wachten op de bevestiging dat het diploma aangevraagd gaat worden. Kloppen al mijn examens, zijn alle handtekeningen aanwezig, mist er echt niks. Ook die spanning overleef ik wel. Laat het diploma maar tot mij komen 🙂
Opgelucht, dankbaar en vooral trots! Echt zo enorm trots!
