Verhalen

Even bijtanken en weer door

Hij werd gebracht door zijn partner. Dat is weer eens wat anders dan een ambulance. Een nieuwe opname die nog zelfstandig kon lopen is bij ons een zeldzaamheid. De man kwam even bijtanken en weer door. Aansterken in een andere omgeving en onder professioneel toezicht zo luide het verzoek van de arts.

Ze waren beide vriendelijk en gespannen. Ik had me ingelezen in de documenten en kon de situatie aardig inschatten. De ene man de patiënt en de andere man de mantelzorger die het allemaal veel te veel is geworden. Verkeerd ingeschat en te laat aan de bel getrokken. De eigen draagkracht wordt vaak verkeerd beoordeeld als de draaglast groter wordt. Veel mantelzorgers krijgen hier mee te maken.

Ze woonden al ruim 30 jaar samen en beide werkten jarenlang in de horeca. De mantelzorger hoefde nog maar een paar weken te werken en dan mocht ook hij aan zijn pensioen gaan beginnen. Samen waren ze ook vaak in de horeca te vinden in hun jongere jaren. Alles kon en niets was te gek en dat gold zeker voor de ooit bruisende gayscene in Den Haag. Hun mond viel open van verbazing dat ik ook aardig kon meepraten over die tijd in de gay-horeca. Bekende namen werden op tafel gegooid en het ijs was gebroken tijdens de opname. Best handig een flink portie levenservaring als je in de zorg werkt.

Lees ook:  Liever geen man aan haar bed

Meneer kwam even bijtanken en weer door. De mantelzorger kreeg even rust en meneer kwam even onder toezicht te staan van de verpleging. Controle bij het innemen van zijn medicatie, goed eten en drinken wat extra dieetvoeding. Na een diagnose Parkinson kort geleden zagen beide mannen het even niet meer zitten. Een val in huis was de bekende druppel die zorgde voor een korte opname in ons verpleeghuis.

Een andere omgeving, wat meer regelmaat en wat meer aandacht van anderen. Het was nogal wennen voor meneer de eerste dagen. Een diëtist die alles van je wil weten, een fysiotherapeut komt met je oefenen en de ergotherapeut komt nog even controleren of die rollator wel goed staat afgesteld. Vanzelfsprekend komen de dames en heren van de verpleging ook nog eens bij je langs met medicatie en willen ze weten hoe het met je gaat. Eten in de gezamenlijke huiskamer was voor meneer ook even wennen.

Tijdens het opnamegesprek was vooral de terugkeer naar huis het voornaamste onderwerp. Gedurende zijn verblijf is daar dan ook hard naar toe gewerkt. Samen keken we naar zijn vooruitgang en werd met zijn man overlegd hoe overbelasting is te voorkomen. Een terugkeer naar huis is uiteraard alleen mogelijk als dit veilig kan. Niet alleen fysiek maar zeker ook psychisch bij beide heren. Mantelzorg is niet vrijblijvend als het je partner betreft. Gelukkig zijn er op verschillende manieren ondersteuning voor mantelzorgers. Het zie het ook als taak om deze informatie over te dragen tijdens gesprekken met familie e.d.

Lees ook:  Van vol in het leven naar herseninfarct

We hebben het tijdens onze gesprekken tijdens mijn diensten nog regelmatig over oude bekenden gehad zoals ‘Kippie’, ‘Dikke Richard’ of ‘Knabbel & Babbel’, bijnamen van toen die soms nog steeds wel eens aan de bar genoemd worden.

Onze cliënt is alweer enige tijd weer in zijn eigen huis samen met zijn inmiddels gepensioneerde partner. Het ontslag uit het verpleeghuis viel net samen met een aantal vrije dagen van mij. Des te leuker vond ik het dat enkele weken later een kaart was achter gelaten achter de bar van het café waar we het over gehad hadden. Een mooie tekst als bedankje en een betaalde borrel om te proosten op het leven. Voor mij werd dat dus ook ‘even bijtanken en weer door’ 🙂

 

Deel dit bericht eens via: