Boek 50+ Guts and Glory 1 jaar!
Het is alweer een jaar geleden dat het boek 50+ Guts and Glory is uitgekomen. Het boek waar ik mijn verhaal in mocht delen over mijn opmerkelijke carrièreswitch naar de zorg. Samen met 49 andere 50+’ers een verhaal persoonlijk verhaal vertellen met tips en ervaringen om op deze leeftijd de regie op eigen loopbaan en leven te pakken. Deze verhalen zijn verdeeld over de subthema’s: Lef, Eigenaarschap & Regie, Wendbaarheid, Veerkracht, Bezieling & Bevlogenheid. Een boek bedoeld ter inspiratie voor zowel werkgevers áls werknemers. Boek 50+ Guts and Glory 1 jaar! Wat gaat dat toch snel!
Meer informatie over dit boek en hoe te bestellen vind je HIER op de website van JECKX . JECKX is het adviesbureau voor Duurzaam Werkgeverschap, Werkgeluk & Wellbeing. Opgericht door 2 bevlogen professionals; Jolanda van der Steen en Cynthia Noordoven.
Er wordt met regelmaat gevraagd wat mijn verhaal dan exact is in dit boek. Ter gelegenheid van het boek Boek 50+ Guts and Glory 1 jaar! heb ik besloten het volledige verhaal hieronder te plaatsen 🙂
Het leven begint op je 50ste pas echt. Dat kan ik nu makkelijk zeggen maar daar dacht ik 10 jaar geleden heel anders over toen ik in de laatste maand van het jaar aan de kant werd geschoven na 20 jaar project manager in de zakelijke dienstverlening.
Ik ben Wilco Eckhardt, net 54 jaar en ik zit in het laatste jaar van mijn 4-jarige opleiding MBO Verpleegkundige, werkzaam in de ouderenzorg. Een carrière switch die mijn werk- en levenservaring een extra verrijking meegeeft in mijn functioneren. Een mannelijke 50+’er aan het bed is een plus ten opzichte van jongeren.
Mijn vader bracht mij de kneepjes van het grafische vak bij op het moment dat de eerste digitalisering in de grafische branche in opkomst kwam. Van letterzetten en druktechnieken verschoof de interesse en kennis naar kopiëren en printen. Niet veel later maakte ik als specialist van een printshop de overstap naar de marktleider van de professionele kopieermachines en printers.
Mijn carrière in de zakelijke dienstverlening verliep gestaag van operator naar site coördinator en regiomanager. Later als project manager mocht ik bijzondere projecten doen bij de grootste bedrijven en ministeries. Het voelde enorm stoer om voor het werk op reis te zijn met de creditcard van de zaak maar het had ook een keerzijde. Projecten lopen zelden gesmeerd en werkweken van 40 uur bestonden niet. Op vakantie stond de telefoon aan en ging de laptop mee. De kinderen naar bed brengen, hun sportwedstrijden bekijken of de ouderavond, papa kon het nooit beloven.
Mijn tweede huwelijk strandde toen ik net de 40 jaar gepasseerd was. Net op het moment van grote wijzigingen binnen het bedrijf en de baanzekerheid opeens minder vanzelfsprekend werd. Toen mijn prille relatie met een collega precies samenviel met een aanvaring met de manager over de nieuwe reorganisatie plannen, kwam de grote klap en was een burn-out een feit. Het heeft mij bijna twee jaar geduurd om de burn-out te overwinnen. Of toch niet? Niet veel later werd mijn arbeidsovereenkomst alsnog in goed onderling overleg ontbonden. Onder goede voorwaarden, dat dan weer wel.
Daar sta je dan. Een zak geld onder je arm en zo vrij als een vogel om wat anders te gaan zoeken. Hoe eerder ik wat vond, hoe meer ik natuurlijk overhield van die zak met geld. Dat moest een makkie zijn met mijn ervaring maar dat viel echter enorm tegen!
Iemand van 40+ is veel te duur en veel te lastig. Meer dan 100 sollicitatiebrieven verstuurd, soms een enkele reactie en slechts 2x aan tafel mogen aanschuiven. ‘U past niet in het jonge team’, ’we zoeken een carrièretijger jong van geest’, ‘uw profiel sluit niet aan bij de vacature’. Dooddoeners! Was ik echt te oud? Ik zit vol energie! Gebruik mijn ervaring!
Via via zat ik opeens, na werkloosheid en een kort ZZP-avontuur, aan tafel bij een zorginstelling. Na een dag meegelopen te hebben, boden ze mij een baan aan in combinatie met een opleiding. Weer naar school op je 50ste? Ja, dat was even wennen. Een dag in de week naar school en 24 uur op de werkvloer. In 4 jaar tijd MBO verpleegkundige worden werd mijn doel, net als al mijn klasgenoten zonder enige ervaring in de zorg. Wat een uitdaging en wat voelde dat goed!
Juist de levenservaring van een oudere werknemer vertaalt zich snel in een betere klik qua omgang met de kwetsbare ouderen in een verzorgings- of verpleeghuis. Daarnaast bleek mijn empathisch denken en doen de juiste match in dit vakgebied.
Geen enkel outplacementbureau en ook het UWV heeft ooit gesproken over een switch naar de Zorg. Waarom denken juist zij niet buiten de box? Waarom vasthouden aan die competentietesten en assessments? Juist een 50+’er staat open voor verandering en de Zorg is roepende in de woestijn.
Als ik jou was zou ik het roer eens totaal omgooien na weer zo’n assessment of afwijzing. Niet naar je werkverleden kijken maar naar waar haal jij voldoening uit. Niet hoeveel wil je verdienen maar wat heb je nodig. Ontdek de mogelijkheden in de zorg. Er is meer mogelijk dan je denkt. Ook qua verdiensten. Het brengt mij een verrijking in mijn leven.
Reageren? Doe dit via mijn Facebook-pagina of stuur een e-mail!