Een uur vroeger, de hele dag ellende

Geweldig die zomer- en wintertijd als je in de ouderenzorg werkt! Een uur vroeger, de hele dag ellende. Een biologische klok is lastig aan te passen als je erg jong of juist een stuk ouder bent. Een uur vroeger, de hele dag ellende. Het brengt simpelweg onrust met zich mee en dat begon vanmorgen al om 05.00 uur in mijn eigen huis.

Hoe laat onze jongste zoon ook naar bed ging i.v.m. met een geweldige Halloween tocht, om 05.00 uur stond hij naast zijn bed. Zijn schaapje groen of niet, Hij was er klaar mee. Genoeg geslapen. Tijd om uit bed te gaan. Eén van de weinige eigenschappen die hij niet van mij heeft. Hij heeft uiteindelijk nog tot 06.00 uur in zijn bed gedraaid en gedraaid tot ik onder de douche stapte en hij dus zijn deur mocht openen.

Toen ik om 7.15 uur het verpleeghuis in liep, voelde ik de onrust al. In de verte hoorde ik al een alarmbel en een stap later zag ik al het nachthoofd vriendelijk doch dringend knikken om het kantoor even binnen te komen. Geen verantwoordelijke dienst op de dag dus ik mocht de ‘Sjef de Kliniek-dienst’ aan mijn dienst toevoegen. Wel ja joh, dat doe ik er wel even bij 🙂

Nog voordat ik mijn zorgjasje aan had, zag ik door de ramen van de zusterpost al drie mensen op de gang zoekende die normaal gesproken toch echt nog in bed liggen rond 7.30 uur. Door de wintertijd slapen wij een uur langer maar wij zijn in hun ogen simpelweg een uur te laat! Toen we na de overdracht begonnen aan onze ochtendzorg kregen we direct de wind van voren: ‘Wat ben je laat? Wat is er aan de hand? Het is allang licht buiten hoor! Mijn pillen heb ik nog niet! Ik hoef die pillen nu niet meer. Laat mij nu maar liggen’. Het dagelijkse ritme, dat erg belangrijk voor hen is, wordt verstoord. De tijden kloppen niet meer met het ritme van het daglicht. Ze kunnen hier onzeker van worden en onrustig.

Ik zocht gauw op mijn telefoon een artikel in de media om mijn gelijk van de wintertijd te kunnen bevestigen. Als het wintertijd wordt gaat de klok van 3 uur ’s nachts naar 2 uur ’s nachts, achteruit dus. De “wintertijd” is eigenlijk de gewone tijd en duurt vijf maanden. Bij overgang naar wintertijd schuift de daglichtperiode een uur op waardoor het ’s ochtends eerder licht en ’s avonds eerder donker wordt. Als de zomertijd ook in de winter zou gelden dan zou het rond de jaarwisseling pas rond 9 uur ’s ochtends licht worden.

Na de uitleg begreep men wel waarom we ‘zo laat waren’ en waarom het buiten al licht was. Toch bleek de onrust nog niet helemaal voorbij en was er uiteraard nog ergens een klok die we vergeten waren terug te zetten. Net op het moment dat je denkt dat iedereen het nu heeft begrepen en de rust kan wederkeren, zit opeens meer dan de helft van onze cliënten om 11.30 uur aan tafel. Waarom dan lieve mensen? ‘We eten toch altijd om 12.30 uur broeder?’ Ja, maar het is nu pas 11.30 uur! Geweldig was de eerste direct opmerking: ‘dat zullen we nog wel eens zien! Je was ook al te laat met mijn medicatie!‘

Online zocht ik even naar tips om de overgang misschien wat beter te laten verlopen. De beste tip:

Doe geen dutjes overdag in de periode dat je je ritme aan het aanpassen bent. Dit vermindert de slaapdruk die je overdag opbouwt voor ’s nachts, waardoor je toch moeilijk inslaapt.

Ik had eigenlijk een foto van de huiskamer moeten maken direct na het eten….. Deze tip is dus waardeloos 🙂

Een uur vroeger, de hele dag ellende. Mijn eerstvolgende dienst is dinsdag. Misschien is de rust dan wel weer een beetje teruggekeerd.