Dan gaan we toch lekker samen douchen schat

Als ik om 8.30 uur haar appartement binnen kom, is ze stom verbaasd. Ze had een zuster verwacht om haar te helpen met haar ochtendzorg en geen dokter op dit tijdstip. Maar ik ben toch helemaal geen dokter dame, ik ben wel oud en grijs maar geen dokter. Dat had ik vast al vaker gezegd. Even vertwijfeling maar dan toch opeens: Ook goed, dan gaan we toch lekker samen douchen schat.

Waar zijn de meisjes dan vroeg ze zich hardop af. Die zijn vandaag op mevrouw, alleen nog oude grijze mannen hier in huis. Ik vertelde deels geen onzin omdat mijn oudere en grijze collega zojuist haar de medicatie al had gebracht. Ook dat was niet standaard, net als dat ik haar kwam ondersteunen bij haar ochtendzorg. Maar bij plotselinge onderbezetting van personeel springen we bij waar nodig.

Ze keek me even aan en zuchte nogmaals dat ze het vreemd vond dat de dokter haar kwam helpen. Maar u moet douchen vandaag? Kunt u dat bewijzen mevrouw? Heeft u die prijs gewonnen met de bingo of had u nog een tegoedbon? Ze stond op het punt serieus antwoord te geven maar zag al aan mijn gezicht dat het alles behalve serieus bedoeld was.

Nou, dan gaan we toch lekker samen douchen schat. Ik krijg er helemaal zin in en ze trippelde met haar rolstoel al richtng badkamer. Opzettelijk maakte ik een gil uit gemaakte verbazing: meid, wat een wellness! Dat wordt heerlijk poedelen samen. Ze gierde het uit bij de manier zoals ik het uitsprak. Waarschijnlijk door het hoge ‘songfestival gehalte’. Zeker geen regendouche in haar badkamer maar wel handdoeken in overvloed en op het kleine rekje bij de douche paste opvallend veel flesjes Rituals.

Een feestje

Zo dame, we gaan er een feeestje van maken zo te zien. Ach schat, dat stamt nog uit de tijd dat ik jong en strak was en als schoonheidsspecialiste naam maakte. Ik noemde wat namen uit de Rituals collectie die ik zo snel niet op het plankje zag staan en hoorde een kreet van teleurstelling. Zeg ik nu wat verkeerd vroeg ik rustig. Nee hoor schat maar je kunt nooit hetero zijn als je zo goed op de hoogte bent van de complete lijn van Rituals. Ik schoot in de lach en wilde nog wat andere opmerkingen maken maar zag er maar snel vanaf. Eerst maar eens deze dame op de vaste stoel in de douche krijgen en het water warm laten worden.

Nadat mevrouw even genoten heeft van de warme stralen water, bood ik haar aan om haar lange grijze haren eens goed te wassen. Kan jij dat dan? Nee, dat niet mevrouw, ik doe meestal maar wat en als het echt in de klit zit dan roep ik vaak een collega. Venijnig en snel draaide ze de douchekop en kreeg ik een straal water over me heen. Dat zal je leren een oude vrouw in de maling te nemen gierde ze het uit.

Wel eens het achterste flesje moeten pakken van een klein plankje vol met flesjes? Juist….. ik had het juiste flesje schampoo in mijn handen en de rest lag met een hoop herrie verspreid door de hele badkamer! Daar kwam de tweede lading water van mevrouw over mij heen. ‘Kan je nou echt niks?’ gierde ze het uit.

Niet veel later genoot de dame van de hoofdmassage en haar geurende shampoo. Ze vond het een feestje en gaf aan dat ze wel even zou regelen dat alleen oude grijze mannen haar voortaan mogen helpen met douchen want zo lekker was het nog niet geweest sinds ze bij ons woonde. Het zou erg fijn zijn als u dat net iets anders gaat formuleren dame, gaf ik haar subtiel mee. Ze lachte zich weer suf en ze zag zichzelf schijnbaar al dit verhaal tegen een collega vertellen.

Doff N’ Donner

Niet veel later was ze klaar met het douchen, ondersteunde ik bij het afdrogen en hielp haar met haar kleding. Die steunkousen moeten met de Doff N’ Donner hoor anders verrampeneer (ja, dat is echt Nederlands!) je je rug. Ik keek even naar die grote paal en sok en zag opeens weer dat gestuntel in mijn opleiding voor me. Nou dame, dat gaan we gewoon ff niet doen vandaag. Ik ben oud en grijs maar nog niet armlastig in de kracht in mijn armen en rug. We doen gewoon ff ouderwets handwerk vandaag. Oh, wat zeg je dat weer stoer en ruw antwoorde ze gevat. We keken elkaar even aan en schoten beide weer in de lach.

Ergens in de middag kwamen we elkaar weer even tegen in de tuin van ons verpleeghuis. Extra hard, zodat ik het wel moest horen, zei ze tegen de buurvrouw op het terras dat ze vanmorgen nog nooit zo fijn was geholpen door mij. Nog voordat de buurvrouw antwoord kon geven, riep ik al dat het kwam door het ouderwetse handwerk zonder spugen van deze oude man met rode schoentjes. De twee dames gierden het uit samen in het zonnetje.

Heerlijk die directe en oprechte Haagse humor in ons verpleeghuis. Het hoeft niet elke dag saai te zijn. Sterker nog, we hebben een team dat bijna elke dag ‘zo gek als een deur is’. Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. Dat geldt ook zeker voor het werken in de ouderenzorg.