Privé

Heb jij nog handel?

Als iemand thee drinkt in een café dan gaan mijn voelsprieten al in standje ‘Warning’. Als deze persoon mij voorzichtig benadert, nadat hij hoort dat ik in een verpleeghuis werk, dan gaan alle alarmbellen af. Moet hij zijn schoonmoeder kwijt? Nee, erger…… ‘Heb jij nog handel?’ fluistert hij zacht in mijn oor als hij een poging doet niet op te vallen in een half vol café.

Vrijdag is mijn schooldag van de opleiding MBO verpleegkundige. Deze volg ik aan het ROC Mondriaan aan de Aspasialaan in Leidschenveen. Na afloop van de lessen ga ik soms even een borrel doen in één van mijn twee stamkroegen in de binnenstad van Den Haag. Even de lesstof laten bezinken en even wat anders bespreken dan zorgplannen, medicatie of de laatste examenstress.

Een tijdje geleden liep ik het café binnen en werd begroet door de eigenaar als ‘de broeder van de ouderenzorg’. Aan de bar een paar bekende stamgasten en in een hoekje een jong stel aan een bakkie thee. We bespreken even de week met z’n allen, we kijken vooruit op de voetbalwedstrijd van zoonlief van de barkeeper en wat we zelf zoal hebben gedaan in de afgelopen dagen. Even op z’n Haags gezegd ‘een potje zwak ouwehoeren’ aan de bar. Tegenwoordig wordt het ook wel de ‘vrijdagmiddagborrel’ genoemd. Ook goed 🙂

Lees ook:  Waar is het gezond verstand gebleven

Anyway, er wordt gevraagd hoe het met mijn opleiding is en hoe het op mijn werk in het verpleeghuis is. Het is even kort het gesprek aan de bar en de knul aan de thee zie ik in mijn ooghoeken het gesprek volgen. Niet veel later gaat hij naar het toilet en op te terug weg loopt hij voorzichtig achter mijn langs en fluister zachtjes ‘Heb jij nog handel?’.

Ik laat de vraag even dalen en denk in eerste instantie dat de knul opiaten bedoelt als hij het heeft over ‘handel’. De verkoop van verslavende pijnstillers zoals oxycodon is al jaren een lucratieve business heb ik wel eens gelezen. Ik besloot mij rustig om te draaien en te vragen wat hij precies zocht: ‘Ik heb een blonde dame van 87 jaar op dit moment in de aanbieding of zocht je meer een jongere schone van 78 jaar met een rolstoelbeperking?’ Wat voor handel is er nou in een verpleeghuis?

Hij zag er de humor vast niet van in en besloot zijn ‘handel’ toe te lichten. ‘Wij zijn beide klimaatdemonstranten en strijden voor een betere wereld. Bij onze demonstraties zoals een blokkering van een weg of gebouw zitten we vaak gedurende een lange tijd. Wij maken dan gebruik van speciaal incontinentie materiaal omdat we dan niet even kunnen weglopen naar een toilet’.

Lees ook:  Inspiratie tot verandering van leven

Mijn mond viel open van verbazing en zocht naar woorden hoe te reageren terwijl hij dapper doorging: ‘incontinentie materiaal is prijzig en in de winkel van mindere kwaliteit dan in verpleeghuizen. We komen graag in contact met mensen die ons incontinentiemateriaal uit het verpleeghuis kunnen aanbieden.’

Zijn er dus inderdaad mensen die een handel hebben in incontinentiemateriaal? Nooit bij stil gestaan! Nu heb ik ook een enorme mening over klimaatdemonstranten die wegen blokkeren of zichzelf vastlijmen maar ik besluit het rustig te houden. Niet in de laatste plaats om het gesprek aan de bar niet te laten ontaarden in een fikse discussie. Zo helemaal geen zin in op een vrijdagmiddag.

‘Ik ben niet van de handel en keur elke manier van handel af in spullen die ik niet zelf inkoop. De zorg is al duur genoeg en vooral bedoeld voor mensen die echt zorg nodig hebben. Als jij met een luier op straat wil zitten omdat je denkt dat de wereld daar beter van gaat worden, dan is dat een keuze. Als jij uit eigen beweging een boete oploopt, dan kan die paar euro voor een luier er ook wel bij. Toch?’

Nou, dat was best netjes vond ik zelf 🙂

Lees ook:  In 4 jaar tijd succesvol omgeschoold

De teleurstelling was van hun gezichten af te lezen maar bedankte me wel voor de rustige uitleg en benadering. De vorige keer waren ze verrot gescholden vertelde ze me. Ik heb hem maar niet verteld dat ik vooral overrompeld was door de vraag en dat ik er nooit bij stilgestaan heb dat de meeste klimaatdemonstraten dus gewoon een luier om hebben. Het was weer een leerzaam moment in het café. Na de thee rekenden ze af en bedankte mij voor het gesprek. Ik bestelde nog een biertje en zag in gedachte het jonge stel in een luier weglopen.

Heb jij nog handel? Het moet niet gekker worden 🙂

Deel dit bericht eens via: