Je zorghart laten spreken
Het is een bekende uitspraak maar wanneer laat je je zorghart spreken? De interpretatie van een zorghart is voor iedereen anders maar ik heb hem gisteren op mijn manier geinterpreteerd. Je zorghart laten spreken is niet gebonden aan tijd of gevoel. Je laat het simpelweg gebeuren.
Het was de hele dag al enigsins rumoerig in ons verpleeghuis. Er gebeurt altijd van alles maar op sommige dagen komt alles tegelijk. Dat maakt het werk in de ouderenzorg ook zo enorm gevarieerd en, uiteindelijk, ook dankbaar.
Als een geliefde bewoonster ‘slecht ligt’ dan geef je extra aandacht volgens protocol maar de echte zorg gaat vanuit je zorghart. Zakelijk geef je eover en weer de juiste informatie door. Het hebt het dan vooral over de rappportage in het zorgdossier zoals ‘mevrouw ligt comfortabel en kreeg haar wisselligging’. ‘Mw kreeg haar mondzorg’ e.d. Maar stiekem weet je dat er veel meer gebeurt als je betrokken medewerkers aan haar bed hebt staan. Het is een geruststelling voor het zorgmanagement en een zege voor de gehele gezondheidssector. Hier zie je mensen die hun echte zorghart laten spreken. Net dat beetje extra doen en de sterfende dame alle zorg geven die je je eigen ouders ook zou geven. Empatisch betrokken zoals ik dat graag noem.
De afgelopen dagen ging mevrouw steeds meer achteruit in haar gezondheid en ze wist dat ze ging sterven. Ze wilde alles goed meemaken zoals ze het zelf zei. Zo min mogelijk pijnstilling en liever geen palliatieve sedatie. Het was haar keuze en die werd uiteraard gerespecteerd. Je kunt nooit met 100% zekerheid zeggen wanneer iemand komt te overlijden in deze stervensfase maar haar betrokken collega’s hielden haar scherp in de gaten. Niet in de laatste plaats omdat er helaas geen familie aanwezig kon zijn in deze laatste fase van haar leven.
De laatste zorg
De dood is onlosmakelijk verbonden met ons werk in de ouderenzorg. Onderling zijn uitspraken zoals ‘ik hoop dat ze gaat in mijn dienst’ dan ook niet vreemd. De laatste zorg geven aan een overleden bewoner voordat hij of zij opgehaald wordt door de begravenisondernemer is voor veel empatische collega’s een dankbare taak. Een afsluitend moment van zorg. Als het moment daar is dat mevrouw is overleden is de schok dan ook niet groot maar is er berusting bij collega’s. Deze dame wilde immers graag overlijden. Haar leven was voltooid.
‘Ik heb haar beloofd haar te wassen na haar overlijden’, hoorde ik een collega zeggen. Als bijna automatisch zie ik enkele collega’s vetrekken naar haar kamer, ook al zit onze werkdag er op. Je zorghart laten spreken en dat kan je aan deze collega wel overlaten. Als we later met ons jas aan klaar staan om het weekend te gaan vieren, horen we telefonisch van familie dat de begravennisondernemer onderweg is. We wisselen wat blikken over en weer en we hoefden elkaar niks te zeggen. Tassen worden weer neergezet, helm wordt weer afgedaan en autosleutels gaan weer in de jaszak. Terwijl bewoners door collega’s van de avonddienst naar het restaurant worden gebracht, parkeert de begravenisondernemer de lijkwagen voor de deur en gaat met de baar naar boven.
Uitgeleide
De betrokken collega’s maken zich op voor de uitgeleide van mevrouw. Aanwezig management en collega’s van de avonddienst en restaurant sluiten zich bij ons aan. Een uitgeleide is voor ons een defintief afscheid van een bewoner. Je zorghart laten spreken betekent dan ook dat je niet op de klok kijkt aan het einde van je dienst in dit geval. Je blijft simpelweg aanwezig tot en met de uitgeleide. Daar hoef je niet over te discuseren, dat doe je en dat doe je samen.
Als we elkaar na de uitgelijde een prettig weekend toewensen weten we allemaal dat we morgen toch even gaan ‘inloggen’ omdat ik eerder die middag bij een andere bewoonster de eerste injectie voor palliatieve sedatie heb gegeven. Het is je werk maar het mag je raken. Empatisch betrokken je zorghart laten spreken.
Wist jij al dat mijn Facebookpagina van Wilco in de Zorg veranderd is? Door een hack, zie ook dit bericht, ben ik een nieuwe pagina op Facebook begonnen. Kom je mij weer volgen?
