In 4 jaar tijd succesvol omgeschoold

Ik had het niet durven dromen en mijn omgeving vast ook niet iedereen maar het is me toch gelukt. Ik ben in 4 jaar tijd succesvol omgeschoold tot een echte verpleegkundige. Eigenlijk best een bizar verhaal en waarschijnlijk komt het daarom met regelmaat weer naar boven in gesprekken. Na je 50ste weer naar school voor een 4-jarige MBO opleiding en dan ook nog eens in de gezondheidszorg. Moest je daar niet voor in de wieg gelegd zijn? Ja en nee 🙂

Nee, het ging niet vanzelf maar ik ben er wel vol voor gegaan samen met mijn gezin. Het was vooral omschakelen dat echtgenoot/papa ook in de avond en in het weekend moest gaan werken, soms vrij was op doordeweekse dagen en vanaf het derde jaar ook nog eens in de nacht moest gaan werken. Papa was er een heel stuk minder langs het voetbalveld op zaterdag en ook flink wat verjaardagen moet ik aan mijn neus voorbij laten gaan. En als papa thuis was, moest er ook nog huiswerk gemaakt worden, vakkennis opgenomen worden en gekke filmpjes van verpleegtechnische handelingen werden bekeken. ‘Gatver papa! Jij gaat toch geen draadje in iemands neus stoppen?’ (dit filmpje)

Wel heb ik vier jaar in een positieve flow gezeten door een gezellige en leergierige klas, docenten die zelf met de ‘poten in de klei’ hadden gestaan dus wisten waar ze het over hadden. Oud-verpleegkundigen die leerkracht waren geworden of beide beroepen nog steeds combineren. Ook voelde ik mij altijd gesteund door de collega’s om mij heen omdat ik vanaf het eerste jaar liet zien dat ik deze opleiding serieus neem en sta voor mijn werk en het welbevinden van de cliënten. En ja, ik praat ook graag, zeg weinig nee en heb het woord RIAGG op mijn voorhoofd staan 🙂 Heb je een probleem, dan kun je dat altijd wel bij Wilco kwijt 🙂

Kennis en bekwaamheid

Maar serieus, wat moet je toch een hoop kennis doen om je uiteindelijk verpleegkundige te mogen noemen! Het is daarom vast niet voor niets dat de opleiding MBO Verpleegkundige een van de zwaardere MBO opleidingen in Nederland is. Het is natuurlijk ook niet zo gek want er wordt in het werkveld nogal wat van je verwacht. Of je nu in de gehandicaptenzorg (GHZ) werkt, in een ziekenhuis (AZH), in de psychiatrie (GGZ) of, zoals ik, in de ouderenzorg (VVT), je hebt te maken met de zorg van mensen. Neem alleen al het toedienen van medicatie. Daar mag je echt geen fouten in maken. Hetzelfde geldt uiteraard voor de strikt voorbehouden en verpleegtechnische handelingen. Het is niet voor niets dat deze, ook na je diplomering, om de zoveel tijd worden getoetst op je kennis en bekwaamheid.

In 4 jaar tijd succesvol omgeschoold is voor mij inmiddels een zege. Ik heb de eindstreep bereikt en ga vanaf morgen aan de start als gediplomeerd verpleegkundige. Mijn diploma ontvang ik vrijdag en daarna volgt uiteraard mijn belangrijke BIG-registratie nog. Met het diploma op zak begint het leven van een verpleegkundige eigenlijk past echt. Ervaring opbouwen, je rugzakje verder vullen en je kennis ook weer delen.

Heftige twee eerste jaren

Het waren privé best zware jaren ook al liep het uiteindelijk allemaal wel door. Het eerste half jaar vergeet ik nooit meer: wat was dat werk zwaar en wat verlangde ik naar de bank of bed aan het einde van elke dienst! Iemand wassen, aankleden en in een rolstoel krijgen die hiertoe niet zelf meer in staat is, is een enorme klus als je de juiste volgorde aan aanpak niet onder de knie hebt. Ja, dat was wel ff afzien in het begin. 24 uur op de werkvloer en ook nog eens 2 dagen per week naar school! Ik was geen 20 meer!

Het tweede jaar stond voor een groot deel in het teken van Covid-besmettingen, vergaande opgelegde maatregelen en omgaan met de dood. Opeens was ik één van hen: mannen in witte of gele pakken. Niets zo erg als voor aanvang van je dienst al langs drie begrafenisauto’s te moeten lopen. Maar goed: Heel Nederland klapte voor ons dus we mochten verder niet klagen. Ook niet nadat ik mijn eigen vrouw en jongste zoon had besmet van meegebrachte Corona. We zijn zo enorm ziek geweest. Vrouwlief heeft nog steeds een vorm van long-Covid.

De intrede van online-onderwijs was ook best bizar door al die Covid-maatregelen. Vrouwlief op de bank met laptop aan het thuiswerken, dochter met de laptop in haar slaapkamer en ik aan de eettafel proberen iets op te steken van 8 uur lang PowerPoint presentaties. Nee, dat was verre van ideaal voor een gezelschapsmens als ik.

Gelukkig kunnen we weer normaal ademhalen, is mijn kennis en bekwaamheid uitvoerig getest en kan ik aan de bak in een uitdagende duo-functie. 1 diploma, 2 petten. In 4 jaar tijd succesvol omgeschoold en dat op mijn 54ste. Het echte werk kan beginnen!

Pff… het houdt je jong zeggen ze dan…. 🙂