Een kanjer van een man

Ik wil geen enkele branche tekort doen maar ik ben bij mijn intrede in de zorg echt bijzondere mensen tegen gekomen. Niet alleen toppers in de zorg maar vooral ook als mens. Het begon al bij mijn eerste les op school. Na je vijftigste opeens weer in de schoolbanken in een klas met een gemêleerd gezelschap mensen die vrijwel allemaal geen enkele zorgervaring hadden. Uiteindelijk heeft de helft van de klas het diploma behaald en dat zijn stuk voor stuk zorgtoppers geworden waaronder Gertjan, een kanjer van een man.

Ik heb op deze website al vaker geschreven over mensen die mij opvallen in de zorg. Mensen waar ik een ‘klik’ mee heb gekregen. Door mee samen te werken, door ze te begeleiden zoals enkele leerlingen of stagiaires, of juist door ervaren krachten waar ik enorm veel van geleerd heb. Gertjan mag in deze reeks niet ontbreken. Vanaf dag één mijn klasgenoot en ik heb hem leren kennen als een bijzonder leergierig persoon maar bovenal als een warm mens met zijn hart op de juiste plaats. We denken in veel gevallen exact hetzelfde als het gaat om werken in de ouderenzorg. Achter elke deur je eigen ouders helpen was en is nog steeds mijn credo en voor hem geldt dat niet anders. Natuurlijk komt dat ook omdat we beide ongeveer dezelfde leeftijd hebben maar het zegt ook wat hoe je in je werk en het leven staat.

‘Ouwe bollenboer’

Waar ik als ICT projectmanager de zorg in ging, Gertjan koos voor de zorg na ruim 30 jaar in de tuinbouwsector gewerkt te hebben. Ouwe bollenboer 🙂 Hij maakte de stap naar de zorg, dacht ik, net even iets eerder dan ik maar we zijn wel gelijktijdig aan de opleiding MBO Verpleegkundige begonnen aan het ROC Mondriaan, met die verschrikkelijk lange trap. Gedreven als geen ander en bloedserieus in de klas en heerlijk sociaal tussen de lessen in. Praten over onze ervaringen op de werkvloer en geïnteresseerd in de mens achter elk persoon. Hoewel we in de tijd van Corona elkaar alleen digitaal konden zien tijdens de lessen, ontstond er een band die ik waardevol mag noemen.

Toen vorig jaar bekend werd dat ik opeens in een scheiding verwikkeld was, ging spontaan de telefoon ‘hoe is het?’. Het was fijn om dan even je verhaal te doen naar iemand die oprecht naar je luistert. Het zijn vaak de kleine dingen in het leven….

Alpe D’Huzes

Ze hebben Gertjan vast ooit op de wereld gezet voor de medemens want hij kijkt graag om zich heen waar hulp nodig is. Zo is hij o.a. vrijwilliger bij een kinderboerderij en stapt hij binnenkort weer op de fiets om de Alpe D’Huzes te bedwingen om geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker. Erg veel respect voor hem, niet in de laatste plaats omdat hij dit al 3x eerdere heeft gedaan. Meid, waar begin je aan 🙂

Zijn beoogde inbreng van € 2500,- heeft hij door donaties en acties bijna binnen gehengeld en dat is natuurlijk prachtig. Mocht jij Gertjan willen helpen om ook die laatste tientjes binnen te krijgen zodat de € 2500,- ook echt is behaald, klik dan even op DEZE LINK,

Ik koos een jaar na mijn diploma voor een functie als praktijkverpleegkundige en Gertjan is hard op weg om NAH specialist te worden. In mijn beleving is hij dat al. Zijn bevlogenheid in de zorg wordt geroemd door zijn collega’s en ook zijn oud-klasgenoten genoten altijd van zijn gedrevenheid om voor het hoogste cijfer te gaan. Wonend in het mooie Voorhout werkt hij bij Topaz, de ambitieuze ouderenzorgorganisatie in de regio Leiden en de Bollenstreek. Het kan niet anders dan dat deze organisatie er alles aan doet om deze man tot aan zijn pensioen vast te houden.

Dromen werkelijkheid laten worden

Dat is dan ook gelijk het grote nadeel: we wonen voor het mooie net iets te ver uit elkaar om samen te werken binnen hetzelfde verpleeghuis. Maar… we hebben het al een paar keer uitgesproken en ik zie het ook ooit nog eens gebeuren: ooit rijden we een ritje, of meer, voor stichting Ambulance Wens en zullen we aan het einde van onze werkzame carrière in de zorg, of misschien wel daarna, samen werken in een hospice.

Gertjan, een kanjer van een man, Binnenkort maar weer eens met hem bijpraten met een klein biertje erbij 🙂