Het is gewoon niet uit te leggen
Wie er oog voor heeft leest in de media genoeg over de oplopende tekorten in de zorg, de steeds hogere kosten en toch ook de bezuinigingen die het kabinet door gaat voeren. Het is gewoon niet uit te leggen.
Eerst moesten de bejaardenhuizen weg, toen de verzorgingshuizen en nu de verpleeghuizen in getal ook minder worden en de wachtlijsten oplopen, het is de bedoeling dat men zo lang mogelijk thuis blijft wonen. Hoe en met welke hulp is dan wel de grote vraag.
Ik sprak gisteren een man in het restaurant van ons verpleeghuis die op bezoek bij zijn vrouw was. Het valt hem nog steeds zwaar dat hij na ruim 62 jaar huwelijk moet toegeven de zorg van zijn vrouw niet zelf meer te kunnen doen in hun eigen huis. Tot overmaat van ramp gaat het huis ook nog eens tegen de vlakte en wil de woningbouw mee zoeken naar een andere woning.
De vergelijking
Het zijn emotionele beslissingen die men maar even verwacht van man van ruim 80 jaar oud. Hij wil niets liever dan een huis samen met zijn vrouw. ‘Gewoon…. zo’n verzorgingshuis waarbij mijn vrouw wel de zorg kan krijgen die ze nodig heeft maar dat we dan ook onze eigen privacy hebben’. Hij noemt een aantal oudere verzorgingshuizen op als voorbeeld die inmiddels allemaal gesloten zijn als verzorgingshuis. Tot extra grote frustratie zijn de genoemde huizen inmiddels omgebouwd tot opvanglocaties voor daklozen en/of asielzoekers.
Het is gewoon niet uit te leggen aan deze man en aan wie eigenlijk wel. De woningbouw zoekt zich rot en meneer en mevrouw zijn op meerdere locaties ingeschreven maar de wachtlijst van de nog bestaande verzorgingshuizen zijn erg lang. Maar de tijd gaat dringen voor deze lieve mensen.
Echtelieden weer bij elkaar brengen op hoge leeftijd in een verzorgings- en/of verpleeghuis lukt steeds minder. Begin dit jaar waren we gelukkig wel succesvol maar dat was vooralsnog ook gelijk de laatste keer dit jaar. Triest toch?
Hier in onze verpleeghuis, maar ook in onze kennissenkring, zie je steeds vaker dat kwetsbare ouderen noodgedwongen uit elkaar worden gehaald omdat een van beide intensieve zorg nodig heeft die thuis echt niet meer gegeven kan worden. In schril contrast staat TV en andere media wel bol van het opvangen van asielzoekers die snel woonruimte nodig hebben en moeten krijgen. Naast een uitkering is ook gezinshereniging geregeld in de wetgeving.
Frustratie
De man uitte zijn frustratie en ik gaf hem een luisterend oor. Ik begrijp hem zo enorm goed. Het gevoel van onrecht na een leven kei- en keihard gewerkt te hebben en het gevoel dat je de zorg van je partner moet overlaten aan een vreemde. Gescheiden van elkaar na ruim 62 jaar huwelijk en de ander komt lachend binnen en laat zijn gezin op kosten van de belastingbetaler overkomen. Het voelt als onrechtvaardig.
Schijnbaar gaan we dit gewoon vinden want het Malieveld is leeg en over de tekorten in de zorg wordt niet al teveel aandacht aan besteed. We horen het immers al jaren dus ze wennen er vast wel aan. Ik weet niet meer hoe er gedacht wordt maar ik begrijp er niks meer van. Steeds minder bedden in de zorg, steeds minder personeel. Steeds meer kwetsbare ouderen en steeds meer kosten….
Nee, dat gaat echt niet meer goed komen. Maar goed, laten we eerst het belangrijkste aanpakken: de beveiligers op Schiphol hebben tot 35% loonsverhoging gekregen om de rijen op Schiphol te verminderen…. Ja logisch, want dat raakt ons pas echt 🙁
Het raakt me echt een echtpaar huilend te zien uit wanhoop en frustratie. Hun liefde voor elkaar houdt hen op de been. Eeuwige trouw.
Gebruikte afbeelding is alleen ter illustratie
