De eerste indruk

In het nieuwe jaar beginnen met een nieuwe functie bij een nieuwe werkgever is altijd spannend. Heb ik de juiste keuze gemaakt en wat gaat het nieuwe jaar mij verder brengen? Na een maand vrij was het best even wennen om de wekker om 5.30 uur af te laten gaan en om 7. 00 uur voor de deur van mijn nieuwe werkgever te staan. Maar het is gelukt en geniet ik van de eerste indruk.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik enorm hartelijk welkom ben geheten. Naast de beste wensen voor het nieuwe jaar en de eerste kennismaking met directe collega’s ontving ik keurig een mooi tasje met de nodige informatie van de organisatie, inclusief handleidingen en de benodigde inlogcodes voor de digitale systemen. Na de overdracht van de nachtdienst werd ik op sleeptouw genomen en kreeg ik een keurige rondleiding en uiteraard erg veel informatie.

Ik werd voorgesteld aan het zorgpersoneel op alle etages en ik kreeg een rondgang langs de verschillende disciplines. Bedrijfskleding werd gepast en besteld, toegangspas en naambadge waren al onderweg. Gedurende de dag werd langzaam duidelijk hoe de structuur van de betreffende locatie in elkaar steekt en wat er wordt verwacht van mij als praktijkverpleegkundige.

Enthousiast

Nu was ik al erg enthousiast van de gesprekken die ik had gehad tijdens de sollicitatieprocedure en ik werd gedurende de eerste dagen alleen maar meer enthousiast. Betrokken collega’s, behulpzame ondersteuners en een gedreven zorgteam. Daarnaast ook nog eens betrokken en bereikbare teamleiders, een prima restaurant en een behulpzame dame bij de receptie. Erg bijzonder en fijn om ook nog eens bekende en vooral geweldige oud-collega’s weer tegen te komen op de werkvloer.

Ja, ik mag wel zeggen dat ik mij naar drie dagen nu al thuis voel. Zit er dan helemaal geen addertje onder het gras? Ja, natuurlijk wel! Mijn nieuwe werkplek is immers ook een verpleeghuis en, net als de gehele zorgsector, staan kosten en kwaliteit onder druk. Het is een illusie om te denken dat elk verpleeghuis perfect draait op vaste medewerkers. Of dat met het beschikbare geld alles is op te lossen. De zorg is kapot bezuinigd en het is roeien met de riemen die we hebben. Vaste medewerkers zijn in de ouderenzorg geen vanzelfsprekendheid meer en je ontkomt er niet aan om ZZP’ers in te huren e.d. Beschikbare budgetten inzetten waar nodig en dat is een flinke uitdaging voor het management. Maar… het mag niet ten koste gaan van de zorg aan de kwetsbare bewoners die juist een goede verzorging zo enorm verdienen. Ga er maar aan staan.

Verder bouwen aan kwaliteit

Aan goede wil ontbreekt het totaal niet maar het vraagt natuurlijk wel continue aandacht. Hoe die goede wil te combineren met de juiste kennis op de juiste plaats en tijd. Een heerlijke uitdaging om daar mijn bijdrage aan te mogen leveren. Kwetsbare ouderen verdienen in mijn optiek de allerbeste zorg. Het is een generatie die Nederland heeft opgebouwd na de oorlog. Ze hebben kinderen voortgebracht die mijn leeftijd hebben en niet alleen veel respect verdienen voor hun harde werken, maar ook een goede en veilige oude dag verdienen. Niet voor niets heb ik het altijd over ‘achter elke deur je eigen ouders helpen‘.

Samen met een geweldig team werken aan nog meer kwaliteit en continuïteit van de zorg voor deze ouderen is een uitdaging. Die uitdaging die ik met volle overtuiging ben aangegaan en daar heb ik geen moment spijt van. Niet dat ik na drie dagen werken de situatie al volledig kan overzien maar de eerste indrukken, de vele gesprekken en een eerste strategisch overleg geven mij simpelweg extra energie.

Een nieuwe weg was al ingeslagen en zal nu verder worden uitgerold op een manier waar mijn functie nog beter benut zal gaan worden. De organisatie staat als een huis, het locatie management weet precies wat ze voor ogen hebben en ‘van boven naar beneden’ is het besef dat we met eigen kracht een kwaliteitsslag gaan maken om de zorg als eindproduct te optimaliseen ten gunste van onze bewoners.

Ja, de eerste indruk is goed en ik kijk uit naar de volgende indrukken 🙂

Oh ja, ik kijk ook nog eens uit op de mooiste kersttuin van het verpleeghuis. Niet de beste foto voor een fotograaf maar toch 🙂