Een goed verstaander heeft een half woord nodig

Het is een zin die ik bijna 40 jaar geleden voor het eerst hoorde maar nog steeds meer waarde begint te krijgen. Een goed verstaander heeft een half woord nodig. Een vergelijkbare uitspraak is ook ‘lezen tussen de regels door’. Horen wat er gezegd wordt, kijken naar de lichaamstaal en emotie kunnen lezen. Kenmerken van een verpleegkundige maar natuurlijk ook als familielid of goede vriend.

Niet iedereen loopt te koop met zijn gezondheid of ziektebeeld. Niet iedereen laat zijn emotie zien, laat zijn pijn zien of praat over zijn of haar angst. Toch merk ik wel dat er anders gepraat wordt tegen mij over ziek zijn, ziektes of andere mankementen sinds ik verpleegkundige ben. Niet in de zin dat ik ‘even moet kijken‘ maar meer in de zin van openheid als er een ziekte zich openbaart of als complicaties optreden bij een bestaand ziektebeeld.

Aan de andere kant herken ik bij mezelf, als verpleegkundige, dat ik sneller geneigd ben anders naar anderen te kijken. Een goed verstaander heeft een half woord nodig is vooral van belang bij de stoere mensen die niet direct het achterste van hun tong laten zien. Emotie wegproppen en niet wetend wat en hoe ze bepaalde dingen moeten zeggen. Ja, het is vast geen toeval dat dit vooral mannen betreft denk ik.

Risico herkennen

Zo kwam ik enige tijd geleden iemand tegen die last had van een wondje op zijn scheen die maar niet goed dicht wilde gaan. Hij verbond het op zich prima maar gek genoeg vloog het verbandje er met korstje en al vaak weer af na het verwijderen van zijn steunkousen. Tsja, dan begin je dus weer van voren af aan en dat is vast niet de bedoeling. Zeker niet als er een ziektebeeld in het spel is waarbij wonden een risico kunnen vormen.

Nu is het niet de man die om hulp gaat vragen, nu is het niet de man die toegeeft dat zijn manier van handelen niet de juiste is. Toch had ik weinig overredingskracht nodig om een voorstel te doen die wellicht wel zou zorgen voor een snelle wondgenezing. Want een goed verstaander heeft een half woord nodig en merkte dat er enige angst was dat de wond niet wilde genezen en de kans op infectie door het aan- en uittrekken van steunkousen met de dag toe nam.

Ongevraagd gewoon doen

De volgende dag maar even ongevraagd voor hem naar de drogist en apotheek geweest voor de nodige wondmaterialen. Quasi nonchalant kwam ik aan met wat vette gaas en een dusdanige bedekker over de wond dat het aan- en uitrekken van de steunkousen geen belemmering meer hoefde te zijn. Zijn verbazende blik was er één om te onthouden. ‘Wat kom jij nou weer doen?’ Je wond verzorgen koekebakker, want je vraagt niet om hulp terwijl je het wel nodig hebt. Je vraagt het niet, dus ik kom het gewoon doen. Of je wil of niet!

De wond had al enige tekenen om heerlijk te gaan infecteren. O.a. huidschilvers via de steunkous in een oppervlakkige wond is nooit handig. Niet dat mijn wondkennis zo enorm bijzonder is maar in je opleiding tot verpleegkundige krijg je uiteraard wel het nodige mee. Nu ik alweer enige jaren in de zorg werkzaam ben, heb ik natuurlijk de nodige wonden meegemaakt en kunnen behandelen. Daarnaast ik heb bijzonder veel opgestoken van deze mooie vrouw en ik heb niet voor niets de uitgebreide WCS cursus mogen volgen. Er mag dus wel van mij verondersteld worden dat ik een wond herken en weet te behandelen.

Vette gaas (ook wel zalfgaas genoemd) is een voordelige oplossing voor de behandeling van vochtige wonden. Het katoenen gaas heeft een open structuur en is geïmpregneerd met zachte paraffine. Dit vergemakkelijkt het verwisselen van het kompres en gaat uitdroging van de wond tegen. Daaroverheen komt dan een een dunne beschermer zoals een eilandpleister zodat de steunkous soepel aan- en uitgetrokken kan worden. Met de instructie de wond om de dag te behandelen op exact dezelfde wijze zoals ik zojuist had gedaan. Nou, dat was niet tegen dovemans oren gezegd want als er iemand punctueel is, dan was hij het wel. Mede hierdoor was de wond binnen afzienbare tijd goed genezen zonder enige infectie of wat dan ook. Eind goed, al goed.

Kijken en scannen

Horen wat er gezegd wordt, kijken naar de lichaamstaal en emotie kunnen lezen. Kenmerken van een verpleegkundige die ik voor het grootste deel al aardig bezat voordat ik ooit de ommezwaai maakte naar een carrière in de zorg. Toch is het nu als verpleegkundige anders omdat je gek genoeg gefocust bent op gezondheid van mensen, zelfs bij onbekenden. Het is soms net alsof ik niet naar mensen kijk maar dat ik ze als het ware scan om het zomaar te zeggen. Klinkt gek maar ik betrap me er regelmatig op. ‘Oh die houdt vocht vast. Die kan wel een steunkous gebruiken’. Je moest eens weten hoe vaak dat in me opkomt als ik over de boulevard loop met dit mooie weer om maar eens wat te noemen. Ik denk dat veel mensen die werkzaam zijn in de zorg dat wel herkennen.

Wist jij al dat mijn Facebookpagina van Wilco in de Zorg veranderd is? Door een hack, zie ook dit bericht, ben ik een nieuwe pagina op Facebook begonnen. Kom je mij weer volgen?