Je zorgervaring gebruiken als levenslessen
Natuurlijk heb ik in mijn achterhoofd, en ook uitgesproken, dat de ervaring die ik inmiddels heb mogen opbouwen in de gezondheidszorg ooit in mijn eigen omgeving nodig zal hebben. Als je zelf 56 bent en je gelukkig mag prijzen dat je je eigen ouders nog bij je mag hebben, is dat een simpele rekensom. Je zorgervaring gebruiken als levenslessen. Afgelopen week was dit het geval.
Ik ben dankbaar dat ik in de afgelopen jaren ruime ervaring heb mogen opdoen in de verschillende takken van sport in de ouderenzorg. Los van somatische en psychogeriatrische afdelingen heb ik vooral veel geleerd op de revalidatieafdeling waar zowel cliënten met een ELV als met een GRZ indicatie werden opgenomen. Geriatrische revalidatiezorg (GRZ ) is bedoeld voor kwetsbare ouderen. Het doel is om hen te helpen terugkeren naar de thuissituatie om zo goed mogelijk deel te kunnen blijven nemen aan het maatschappelijk leven.
Multimorbiditeit.
Er is sprake van kwetsbaarheid als een cliënt moeilijk om kan gaan met lichamelijke of geestelijke belasting. Als een cliënt meerdere ziekten, stoornissen, beperkingen of handicaps heeft, dan is er sprake van multimorbiditeit. We spreken van complexe multimorbiditeit als hierbij verlies van welbevinden is en het moeilijk is om te onderscheiden hoe de verschillende ziekten of beperkingen hier afzonderlijk aan bijdragen. Bij complexe multimorbiditeit is het effect van de behandeling van de afzonderlijke ziekten op het uiteindelijke welbevinden vaak anders dan verwacht. De behandelingen van de verschillende ziekten moeten daarom goed op elkaar afgestemd worden. De bij de cliënt betrokken zorgverleners moeten dan de zorg onderling afstemmen om goede zorg te kunnen bieden. Hou deze alinea even vast.
Mijn jaar op de revalidatie afdeling van het verpleeghuis toen, heeft mijn bijzonder veel geleerd. Bijzonder mooie mensen leren kennen en zorg mogen verlenen. Ik heb daar op deze website al veel over geschreven met een lach en een traan. Veel van deze mensen zitten nog steeds op mijn netvlies, sommigen voor altijd in mijn hart. Ze hebben mij levenslessen bijgebracht en laten voelen dat ik een juiste beslissing heb gemaakt om de overstap naar de ouderenzorg te maken.
Aan de andere kant van de ouderenzorg
Nu sta ik weer op een revalidatie afdeling maar nu met een compleet andere reden. Gisteren is mijn eigen vader opgenomen in een verpleeghuis met een GRZ indicatie vanwege multimorbiditeit. Dat klinkt heel ingewikkeld maar kortgezegd: als de ziekte Parkinson zich verder manifesteert en er plotseling een longontsteking en een blaasontsteking worden geconstateerd door noodzakelijke ingeroepen ambulancepersoneel midden in de nacht dan is het beeld vast wel helder.
Opeens sta ik aan de andere kant van de ouderenzorg. Mijn moeder als overbelaste mantelzorger en ik de luis in de pels als ‘die zoon die ook in de zorg werkt’ en de beste zorg voor zijn vader verwacht…. uh… eist. Toegang tot het ClientPortaal geregeld heeft en heel toevallig al een direct telefoonnummer heeft weten te bemachtigen. Als automatisch je zorgervaring gebruiken als levenslessen.
De route naar deze opname ging zoals alle anderen: erg triest, veel bureaucratie en het duurde zoals altijd veel te lang. Verpleeghuizen in de omgeving hadden niet ‘het juiste bed’ beschikbaar dus nu is paps opgenomen in Leidschendam op een locatie die niet zelfstandig door mijn moeder is te bereiken. Triest, heel triest. Na ruim 56 jaar huwelijk wordt je op deze manier uit elkaar getrokken voor enkele weken, mogelijk langer. Ja, alle alarmbellen zijn afgegaan en mijn hoofd draait op volle toeren voor zover dat in het afgelopen jaar al niet het geval was. Een situatie die ik al zo vaak heb moeten vernemen van onze cliënten en hun familieleden.
Levenslessen
Alsof ik nog niet genoeg levenslessen heb gehad, wordt ook deze uiteraard emotioneel, maar deels ook rationeel, beleefd. Het leven gaat zoals het gaat en voor je ouders sta je klaar. Zo simpel is dat. Mijn twee broertjes geven al jaren niet thuis en na mijn, voor mij plotselinge, scheiding in 2023 sta ik er wel alleen voor als het gaat om hulp aan mijn ouders. Mantelzorg zoals dat heet in een beperkt sociaal netwerk. Sociaal zijn/waren ze genoeg maar op een leeftijd van 82 jaar vallen vele vrienden en familieleden weg. Vrienden die nog over zijn hebben veelal dezelfde leeftijd en hebben hun eigen tekortkomingen qua gezondheid. Dus je zorgervaring gebruiken als levenslessen en ik ben opeens de eerste contactpersoon en wettelijk vertegenwoordiger van mijn vader. Korte lijnen met de zorg… ik hou ervan en zeker als het mijn eigen vader betreft.
Een warm bad
Hulde aan WZH Prinsenhof die mijn vader een warm welkom heette tijdens zijn opname. In een prachtig groot pand kreeg hij een kamer op de eerste verdieping die aan alle wensen voldoet voor hem. Als een afgesproken schema waren binnen anderhalf uur al flink wat mensen aan zijn bed verschenen. Veel informatie ging langs hem heen maar dat komt vast nog goed. Opnamegesprekken door de zorg, de SOG was helder en maakte dankbaar gebruik van mijn kennis van de zorg. De logopediste kwam even buurten en zijn eerste stappen met de fysio heeft hij alweer gemaakt. De dame van klantbemiddeling gaf heldere uitleg en had prima informatiefolders voor moeders. Ik kan niet anders zeggen dat de eerste indruk positief is.
De angst van mijn beide ouders werd hierdoor omgezet in hoop en moed. Hopelijk houden ze dit ook vast en kunnen we na een aantal weken mijn vader weer gewoon mee naar huis nemen. Bijgetankt, aangesterkt en goed mobiel. Over twee weken zijn behandelplan bespreken en dan gaan we kijken wat haalbaar is voor hem, en ook zeker voor mijn moeder. De insteek is terugkeer naar huis en daar blijven we op dit moment ook voor gaan.
